Op bijna elke school in Nederland zitten meertalige leerlingen, in elke organisatie werken meertalige professionals, in bijna elke straat woont een meertalig gezin. Met LangWhich wil ik meertaligheid meer op de kaart zetten en iedereen hierover kennis en vaardigheden aanleren zodat het talent van meertaligen wordt erkend. Hierbij moet er vooral meer ruimte komen voor de thuistalen van deze meertaligen, in de publieke ruimte, als ook op school. Het is heel bizar dat kinderen anno nu bang moeten zijn voor straf en daarom alleen stiekem op het schoolplein hun thuistaal spreken met hun klasgenootjes. Of dat ouders fluisterend hun thuistaal met hun kinderen spreken op straat en dat meertaligen bang zijn voor opmerkingen als 'ga terug naar je eigen land'. Meertaligheid is de norm, meertaligheid is een talent, het heeft vele voordelen en daar moeten we ruimte voor maken en gebruik van maken.

​

Persoonlijk denk ik altijd 'ik ben geen meertalige,' al spreek ik een aardig woordje over de grens. Ik ben thuis eentalig opgevoed en leerde pas vanaf groep 7 vreemde talen. Wel zie ik mezelf als een erg communicatief persoon en ik houd ervan om contact te maken. Hierin merk ik dat het geweldig verbindend is als je blijk geeft van interesse in de thuistalen van je gesprekspartners. Het blijft leuk om mensen te verrassen met een dankjewel in het Arabisch of het Papiaments en mijn 'proost' in het Hongaars zorgde voor verbinding tussen een specifieke leerling en mij. Van Nederlanders met een migratieachtergrond krijg ik te horen dat ze het erg fijn vinden dat ik dit onderwerp ter sprake breng. Ze voelden zelf al dat er iets niet klopte terwijl ze hun thuistaal steeds meer verwaarloosden, maar ze wisten nooit waar dat nu aan lag. Na een gesprek met mij, na de vele praktische voorbeelden die ik aandraag durven ze weer trots te zijn op hun roots. Ook leerkrachten die eerst een erg eentalige benadering hadden in hun klas proberen allerlei dingen uit zoals een taalmaatjesproject tussen leerlingen met dezelfde thuistaal op een school, voorlezen in thuistaalgroepjes, het gebruik van een tolkenapparaatje of een welkomstboek in verschillende talen. Dit alles om een meertalige identiteit te ontwikkelen/ te stimuleren, om van elkaar te leren, nieuwsgierig te zijn naar elkaar en naar elkaars thuistalen.